2022’nin son günlerinde , 2023’ün ilk günlerinde yayınlanmak üzere yazdığım Toprak Çekti’lerin 17. Yazısıyla çalışma odamda masamın başındayım.
2022’nin son günlerinde , 2023’ün ilk günlerinde yayınlanmak üzere yazdığım Toprak Çekti’lerin 17. Yazısıyla çalışma odamda masamın başındaym. Bilgisayarı açtıktan sonra Word sayfasının açılışı neredeyse 30 saniye sürdü. İşte 2022 de tam da böyle geçti.
Bir şeylerin sonuna gelirken geçen günleri şöyle bir gözden geçirir ,yapılan yapılmayanın muhasebesini yaparım. Aynı şey ‘yeni’ye girdikten sonra ‘ilk’leri saymakla da geçer. Yılın son tadilatı, yılın son odun kesimi, yılın son çapası, yılın son dersi… Sıfıra ulaştıktan sonra da ileriye doğru bir sayış; yılın ilk sabahı, yılın ilk sütü , yılın ilk kuzusu… Aslına bakarsak kim ne işle meşgulse bunu farkında olmadan ya da bilinçli olarak yapıyor. Son ve ilk günlerdeki bu sayım yılın ortalarına doğru kayboluyor yavaştan.
Benim öyle olmadı. 2022’nin Ocak ayından Ağustos’a kadar günbegün , saat saat, an an saydım resmen.Bununla beraber ruhsal, fiziksel, sosyal ve ekonomik olarak çok zorlayan bu süreci toprağa ve mahsullerine tutunarak aştım. Rahatsızlanarak dinlenmek zorunda olduğum bir günde bezelyeleri söktük ve ben bahçede ayaklarımı uzatarak kıştan ektiğimiz bezelyeleri hayranlıkla ayıkladım. Önceden beri kilolarca satın alınıp buzluğa bezelye doldurma işlemini çok mantıklı bulmuyordum. Konserve ya da şoklama bir saklama biçimidir. Üretmediğin bir şeyi buzluklara doldurmak ne kadar ekonomik olur tartışılır. Geçtiğimiz yaz bu tezimi doğrular şekilde ektiğim bezelyeleri dolaba doldurdum. Bravo bana. İşte böyle söylediğimin arkasındayım.
2022 boyunca ülkede yağ kalmamasına, biberin 25 lira olmasına, bir poşet patatesi 80 liraya almaya, sakızın 1 lira olmasına…her şeye şaşırdık. Tüm bunlar olurken , hani yağmurdan sağa sola giderek kaçarsın tente altına girersin ya , öyle kaçıp bahçemizde çıkana tutunduk. Bu yıl toprağa daha sıkı sarılalım diye kendimize söz verdik . Üretimin önemini iliklerimize kadar hissettiğimiz bir yıl geçirdik. Ve şunu anladık; bir parça toprağın , bu toprağı işleyecek çalışkanlığın varsa aç kalmazsın. Düşmezsin ; ama tam olarak kalkmazsın da. J Bu konuda gerçekçi olalım, değil mi?
2022 Türkiyesinin zorluklarını birçoğumuz hissettik. Yeni olanın güzel olacağına umudum her zaman var. Kapattığımız yıldan aldığımız derslere çalışmış olarak yeni sınavlara girmeye devam edeceğiz. Başta çok bocalasak da toparlanıp devam edeceğiz.
Sözü fazla uzatmadan toparlayacak olursam ;
2022 Defterlerini arşive kaldırabilir , bugünleri unutmamak için 5 yıl saklayabiliriz. Dilerim aydınlık bir yıl olacak.
İLKLER ve SONLAR
